Evenementen Zoeken en weergeven navigatie
dec 2020
Dronken Deliriumdagen (die in de volksmond ook wel kerstmis worden genoemd)
Het is kerstmis 2020. Eva en haar vriendin Laura geven een etentje voor Eva’s zusjes Loes en Anouk. Gezellig. Alhoewel, de afgelopen jaren eindigde het bijna altijd in ruzie, of op z’n minst gedoe. Stom is dat, dat al je voornemens om dit jaar wat beter op je woorden te letten, oude frustraties thuis te laten en na het tweede glaasje glühwein vriendelijk te bedanken en een Spa’tje te nemen, als sneeuw voor de zon kunnen verdwijnen. En je zodra je weer thuiskomt, je toch allemaal weer verandert in die puber van 13, inclusief giftige rolpatronen en onderhuids oud zeer. Maar na wat er dit jaar gebeurd is met Maarten moeten ze wel, vinden ze. Bovendien: het is kerst.
DNR Expo | Finissage Rode draad en rafelranden
Je laatste kans om deze prachtige tentoonstelling te bekijken
Cello Duo Achterom
Een breed repertoire; van klassiek tot jazz, rock en pop.
Masterclass over Friedrich Nietzsche
Jammer dat we doodgaan
“Ik heb bij het graf gestaan en ik heb gehuild. Tot er een moment kwam dat ik moest stoppen met huilen. Want je moet ook koken weer. En slapen. En je hebt ook een baan en vrienden. Dus op een gegeven moment draai je je om. En nu loop ik over het pad en ik schop een steentje voor me uit.”
BrugMan is een nieuw interdisciplinair theatercollectief bestaande uit Jurjen Zeelen, Lisanne Bovée en Dinda Provily. Zij kennen elkaar van de Academie voor Theater en Dans en zijn in 2019 afgestudeerd aan de Amsterdamse toneelschool en kleinkunstacademie en aan de scenografie opleiding. Sindsdien vormen zij een collectief waarin zij een brug proberen te slaan tussen teksttoneel en beeldende kunst.
I Beg to Differ – On Radical Empathy
Maandelijks debatprogramma waarin denkers, doeners en dromers in gesprek gaan over actuele kwesties.
I Beg To Differ
Welke kansen biedt de huidige crisis voor een betere, duurzame en meer gelijke toekomst? Tijden van crisis doen een beroep op het empathische vermogen van de mens, of het nu gaat over Covid-19, klimaat of mensenrechten. In de beginweken van de pandemie richten mensen zich tot elkaar door bijv. (online) groepen te starten om boodschappen voor de buren te doen, klapte men voor de zorg en werden balkonconcerten georganiseerd. Nu de tweede golf is aangebroken is de tendens merkbaar waarin het gevoel van collectiviteit weer terugkeert naar de focus op het individu. Wat betekent empathie eigenlijk binnen de Westerse antropocentrische overtuiging waarin het individualisme centraal staat? En kan er ruimte gemaakt worden voor andere denksystemen? Zoals bijvoorbeeld de Zuid-Afrikaanse Ubuntu-filosofie of een posthumanistische levensbeschouwing? Of kent empathie ook haar grenzen?
Tijdens het eerste programma van I Beg to Differ – Protest werd duidelijk dat grote onvrede in de samenleving over onderwerpen als klimaat, BLM, COVID-19 breed wordt gevoeld. Is radicale empathie de weg om onze problemen over ongelijkheid op sociaal, politiek en ecologisch vlak op te lossen? Op 15 december gaat het debat I Beg to Differ – On Radical Empathy over verschillende perspectieven op de rol van empathie als pleidooi voor een betere toekomst. Houd onze websites in de gaten voor de aankondiging van de gasten.
Ukkieconcert
Eerste kennismaking met muziek, woorden, ritme en bewegingen.
Bloemenduel
Wegens succes terug
Louis van Beek en Steef de Jong schreven Bloemenduel, een groots opgezette operette met vier hoofdrollen, een stuk of acht bijrollen, een koor en muziek voor een groot orkest. Alles bij elkaar voor een man of 80. Of eigenlijk een vrouw of 80, want ze schreven Bloemenduel voor een all female cast. Het testpubliek waar ze de operette aan presenteerden reageerde zo enthousiast dat ze besloten om er de theaters mee in te gaan. Gewoon met z’n tweeën. Het resultaat is Bloemenduel, een all female cast operette (voor twee heren).
Louis van Beek en Steef de Jong
Louis van Beek is acteur, regisseur en schrijver. Hij is bekend van de veelgeprezen voorstellingen Mathilde en Soeur Sourire. Voor Mathilde werd hij genomineerd voor de Louis d’Or. In 2017 ging zijn eerste musical in première over chansonnière en diva Liesbeth List. Hij is daarnaast een veelgevraagd voorlezer van luisterboeken. Steef de Jong maakte eerder onder andere De Modern Art Revue, Steef’s Operette Uurtje en SISI BOY. Zijn voorstellingen ‘ontvouwen’ zich letterlijk als levensgrote kartonnen pop-upboeken voor de ogen van het publiek. In 2017 ontving hij de Mary Dresselhuysprijs.
Opening |||
Opening van ||| – She spins the thread, she measures the thread, she cuts the thread met werk van Mila Lanfermeijer, Ana Navas en Evelyn Taocheng Wang.
Peuterdans
Voor jongens en meisjes tot 6 jaar met hun ouders, opa of oma.
InSpiRituals | Premiere
Waar geloof jij in? Geloof je in iets, niets of alles?
InSpiRituals | Voorstelling
Waar geloof jij in? Geloof je in iets, niets of alles?
Verwend Nest
Doe een keer per maand mee aan een leuke workshop op woensdagmiddag, speciaal voor Verwende Nesten.
We gaan eerst in de tentoonstelling kijken en daarna ga je zelf aan de slag.
jan 2021
Voor de Ramp
Project T. / Voor de Ramp is een horrorklucht waarin drie politieke hard-liners met woorden als wapens elkaars heilige huisjes aan flarden schieten. Opgesloten raken ze niet alleen in conflict met elkaar maar onvermijdelijk ook met zichzelf. Wat te doen: Wachten of zelfmoord plegen? Wat is een clown tenslotte zonder publiek? Een officier zonder leger? Of een activist zonder toekomst om voor te vechten? Met de moed der wanhoop doen ze alle drie nog een laatste graai naar ‘de macht’ maar beseffen dat het geen zin meer heeft. Zij zijn de laatste mensen, de hekkensluiters van de menselijke diersoort.
Poeziebar
Over De Poezieboys
In 1966 komen op uitnodiging van Simon Vinkenoog handenvol dichters bijeen in Carré. Hun maaltijd: een halve kip en een joint. Deze dichters, waaronder een debuterende Jules Deelder, Johnny the Selfkicker en Vinkenoog zelf traden op voor een dampend, joelend en stijf uitverkocht Carré. Jos Nargy en Joep Hendrikx vragen zich af waarom een dergelijke avond tegenwoordig haast ondenkbaar lijkt. De poëzie verdient beter vinden zij; En ze richtten de Poezieboys op.
Jos en Joep maakten voorstellingen die onder andere te zien waren op theaterfestival de Parade en in verschillende theaters. Ook organiseerden ze poëzieavonden met jonge (levende!) dichters en richten ze de Poeziebar (voorheen de ‘Poezieclub’) op. Samen met muzikant Bas Prins brengen zij de beste poëzie van dit moment, geïnspireerd op die ene legendarische avond in Carré. En natuurlijk met als doel: uitverkochte, dampende en joelende zalen voor de poëzie! Want de wereld kan wel weer wat Rock & Roll & Poëzie gebruiken.
Peer Gynt (speelt David Westera)
Voor hun afstudeervoorstelling vonden David Westera en Koen van Seuren inspiratie in Henrik Ibsen’s Peer Gynt, een verhaal over verzinsels, fantasie en losgeslagen ambitie. Ze herschreven het monumentale stuk, dat oorspronkelijk meer dan 60 personages telt, naar een monoloog voor één eenzame leugenaar. Wie ben je echt, als je liegt?
Wat het hoofd niet weet
Beefteefjes
Servaes Nelissen heeft zich in dit drieluik laten inspireren door zijn buurman, kunstschilder Willem Koevoet. Op basis van gesprekken over inspiratie, maakangst en eenzaamheid laat hij de schilder van stillevens in een klein miniatuurtje tot leven komen. Willems adagium dat kunst open moet zijn en vrij van vooroordelen en verklaringen vormt de leidraad voor dit drieluik. In het nagenoeg tekstloze en associatieve middendeel duikt Servaes niet zonder humor in zijn eigen zwarte ziel. In het derde deel zien we Renate Schoep aan het werk. Zij is dierentolk en hondenpsycholoog en geeft seminars over depressies bij honden.
Deel 1 Wim Koevoet (buurman Servaes)
“Het zal mij benieuwen. Ik stond als het ware model voor dit eerste deel. Hij kwam elke week langs om mij te interviewen en dan bleef hij tot diep in de nacht hangen. Zijn vragen gingen vaak over zijn eigen problemen. Het is een complex iemand. Ook wel aantrekkelijk op een bepaalde manier. Maar hij valt niet op mannen. En ik weet ook niet of ik dat wel zou willen. Het is iemand die werkelijk alles over je uitstort. En sinds ik een hond heb taal ik niet naar een relatie.”
Deel 2 Servaes
“Ik ben eigenlijk op iets heel anders uitgekomen. Zo gaat dat in een maakproces. Van het een komt het ander. Het werd veel meer een zelfportret. Tja, volgens mij wordt niemand vrolijk van een zelfportret. Maar goed, je hebt het maar te verdragen hoe dingen met je aan de loop gaan. En dan ging mijn hond ook nog eens dood. Ik heb daar meer om gehuild dan om mijn eigen moeder. Toen moest ik daar weer iets mee. En zo kwam ik bij Renate…”
Deel 3 Renate Schoep
“Als ik zeg dat ik met dieren praat zijn er nog steeds mensen die me een beetje raar aankijken. Gelukkig wordt dat steeds minder en zie ik een groeiende waardering voor ons werk. Ik geef ook seminars over depressie bij honden. Daar komen ontzettend veel mensen op af. Iedereen kan dit leren, echt waar. En hoe meer mensen met dieren gaan praten, hoe minder eenzaamheid.”